Κουκουλοφόροι και μη ...



Με αναβαθμισμένους σε μείζονα οργανωμένη καταστροφική δύναμη τους γνωστούς-αγνώστους κουκουλοφόρους που διέλυσαν το κέντρο της Αθήνας, κατέστρεψαν για πολλοστή φορά καταστήματα και εμπόδισαν την επιχειρηματική δραστηριότητα εκατοντάδων καταστημάτων, ακόμη και περιπτέρων, έδιωξαν τον υψηλό τουρισμό με χιλιάδες ματαιώσεις κρατήσεων στα ξενοδοχεία του μείζονος κέντρου της πρωτεύουσας, επιδεινώθηκε η ύφεση και πύκνωσαν οι στρατιές ανέργων, αλλά η πολιτεία φαίνεται ανήμπορη να αντιδράσει. 



Περιορίζεται σε χρήση δακρυγόνων, αφού της απαγορεύεται να δρα αποτελεσματικότερα στα χτυπήματα με καδρόνια των μη κουκουλοφόρων δήθεν ειρηνόφιλων παρελαυνόντων ή ματαιοπονώντας με συλλήψεις βιαιοπραγούντων, που σχεδόν ποτέ δεν δικάζονται ούτε καταδικάζονται από το αυτόφωρο.

Δυστυχώς από χρόνια η κοινωνία ανέχεται, αν δεν υποστηρίζει, το αντάρτικο πόλης, με πρωτοστατούντα τα κόμματα και αποκόμματα της Αριστεράς, που παροτρύνουν σε ανυπακοή και σε πόλεμο θεωρώντας κουρελόχαρτα το Σύνταγμα και τους νόμους (ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε να ορκιστεί πίστη στο Σύνταγμα και τους νόμους, κάτι που τα άλλα πανικόβλητα κόμματα το αντιπαρέρχονται εν σιωπή).

Ας επανέλθω λοιπόν για πολλοστή φορά στη διερεύνηση του φαινομένου των κουκουλοφόρων, που ανοίγουν τον δρόμο για νέες ερυθρές ή μαύρες δικτατορίες, όνειρο πλείστων ψευδοδημοκρατικών που γνωρίζουν πολύ καλά ότι προϋπόθεση επιβολής τους είναι η κατάλυση του νόμου και της τάξεως, εν ονόματι της πρόσφατα ανακαλυφθείσας άμεσης δημοκρατίας την οποία δήθεν εκπροσωπούν μερικές εκατοντάδες. Εγραφα λοιπόν στις 23 Νοεμβρίου 2008:

« Δυο καταφύγια χρησιμοποιούν οι αναρχικοί, οι αντιεξουσιαστές και οι λοιπές“δημοκρατικές” δυνάμεις για να καίνε, καταστρέφουν,ληστεύουν και παραλύουν την ομαλή λειτουργία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης:το πανεπιστημιακό άσυλο και την κουκουλοφορία. Για το πρώτο γράφονται κάθε τόσο πολλά, αλλά ουδείς έχει την αρετή και την τόλμη να το καταργήσει ως άντρον κάθε είδους εγκλημάτων. Με την αντιμετώπιση της κουκουλοφορίας σχεδόν ουδείς ασχολείται. Και όμως, χάρη σε αυτήν εξασφαλίζεται το ακαταδίωκτο των “παιδιών” που καίνε, σπάνε, κλέβουν, καταστρέφουν, πυρπολούν. Αν κάποιοι συλληφθούν και παραπεμφθούν στο δικαστήριο ισχυρίζονται ότι απλώς ήταν περαστικοί, οι δε αστυνομικοί δεν μπορούν να τους αναγνωρίσουν αφού φορούσαν κουκούλα. Βλέπετε στις δημοκρατίες,για να καταδικαστεί κάποιος,πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις και όχι ενδείξεις.Ακριβώς γι΄ αυτό οι κουκουλοφόροι
 είναι άγνωστο είδος στις δικτατορίες, ουδέποτε έδρασαν επί Επταετίας και δραστηριοποιούνται μόνο εκ του “ασφαλούς”, υπό καθεστώς δημοκρατίας,την οποία χλευάζουν και υπονομεύουν για να επιβάλουν τελικά, αν αφεθούν και το καταφέρουν,τη δική τους δικτατορία (η σχετική επιτυχία είναι από χρόνια δοκιμασμένη στα ΑΕΙ).
Ετσι το φαινόμενο έχει βαθμιαία εδραιωθεί ως μια υπερεξουσία που άριστα οργανωμένη,δρα μεθοδευμένα στα μεγάλα αστικά κέντρα και εσχάτως και στο εξωτερικό ».

Εκτοτε έχουν ακόμη περισσότερο αποθρασυνθεί καθώς η βέβαιη ατιμωρησία τους από την παραιτημένη κρατική εξουσία, τη φοβισμένη δικαιοσύνη και την αναίσχυντη συμπαράσταση της λαϊκίστικης δεκαρολόγας τηλεοπτικής καπηλείας, τους παρέχει εγγυημένο ακαταδίωκτο και μαχητική υπεράσπισή τους στρέφοντας τα πυρά κατά της αστυνομίας και της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. 

Αποκορύφωμα ο παραλογισμός της κυρίας Παπαρήγα πως οι κουκουλοφόροι είναι προβοκάτορες αστυνομικοί, που ως φαίνεται έχουν την αδυναμία να δέρνουν συναδέλφους τους αστυνομικούς όπως προ ημερών στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων. Εκτός αν είναι δικοί της προβοκάτορες για να δείχνει πιο φιλειρηνικό το ΠΑΜΕ. Δυστυχώς η κοινωνική ανοχή για τα «παιδιά», που μπορεί να είναι και δικοί τους γόνοι, και ο φόβος του πολιτικού κόστους, μαζί με την ανοργανωσιά και την αναποτελεσματικότητα που χαρακτηρίζουν ολόκληρο τον δημόσιο τομέα, εξασφαλίζουν ελεύθερο έδαφος στη βία, που είτε ως χουλιγκανισμός και πλάκα, είτε ως προσπάθεια κατάλυσης του κράτους και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, δρουν ανενόχλητα και ακίνδυνα, πράγμα που σήμερα διευκολύνουν και οι δραματικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Θα συνεχίσω και την προσεχή Κυριακή. 
Του Γ. Μαρίνου από το ΒΗΜΑ 


http://antilogos-gr.blogspot.com/2011/07/blog-post_7278.html

Σχόλια