68 χρόνια χωρίς τον Κ.Παλαμά

   Με τους στίχους του Άγγελου Σικελιανού από το Ηχήστε οι σάλπιγγες «μιλούσε» όλη η Ελλάδα, που όρθια μέσα στο μαύρο σκοτάδι της Κατοχής, γονάτιζε μπροστά στον ποιητή της, Κωστή Παλαμά, στις 27 Φεβρουαρίου 1943.
    Ο Κωστής Παλαμάς κυριάρχησε σε όλες τις εκδηλώσεις της πνευματικής ζωής της Ελλάδας για πάνω από πενήντα χρόνια και με την ρομφαία της ποίησής του ξεκαθάρισε με όλα τα σάπια και νεκρά και όπλισε τον λαό με ζωντανά ιδανικά έχοντας ο ίδιος κατανοήσει πρώτα από όλα πως ο κόσμος δεν μένει στάσιμος, αλλά προχωρά από το παλιό στο νέο το οποίο όμως επικρατεί μετά από συνειδητό αγώνα.

    Γεννημένος στις 13 Ιανουαρίου 1859 στην Πάτρα και με καταγωγή από το Μεσολόγγι, ο Κωστής Παλαμάς έμεινε ορφανός και από τους δύο του γονείς σε ηλικία επτά ετών και μεγάλωσε με τον θείο του Δημήτρη Παλαμά στο Μεσολόγγι.

    Το 1868, ο 9χρονος Κωστής Παλαμάς γράφει το πρώτο του ποίημα, ενώ το 1871 καταφέρνει να λύσει ένα γρίφο που είχε δημοσιευθεί σε ένα περιοδικό και έτσι βλέπει το όνομα του τυπωμένο σε Αθηναϊκό περιοδικό.

    Εκείνο που άλλαξε την αντίληψη του για την ποίηση ήταν τα γεγονότα που συνέβησαν στην Ελλάδα από το 1894 και μετά με πρώτο το «Η Ελλάς κύριο χρεοκόπησε» που αναφώνησε μέσα στην Βουλή ο Χαρίλαος Τρικούπης και δεύτερο τον πόλεμο του 1897.

    20 τόμοι ποιητικά έργα, και άλλοι τόσοι πεζά αποτελούν τον πνευματικό θησαυρό που κληροδότησε στην ελληνική γλώσσα και την ελληνική κοινωνία ο Κωστής Παλαμάς. Τα Απαντά του επιμελήθηκε ο Γιώργος Κατσίμπαλης και ο Ανδρέας Καραντώνης, ενώ το 1937 ο γιός του ποιητή Λέανδρος επιμελήθηκε μια πρώτη εξάτομη έκδοση των Απάντων του.

    Κείμενο: Γιώργος Μηλιώνης


AΠΕ

Σχόλια

  1. Άγγελος Σικελιανός

    Ηχήστε, οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
    δονήστε σύγκορμη τη χώρα, πέρα ως πέρα...
    Βογκήστε, τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές
    σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!

    Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένα βουνό
    με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα,
    κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
    ποιον κλει, τι κι αν το πει η δικιά μου γλώσσα;

    Μα Εσύ, Λαέ, που τη φτωχή Σου τη μιλιά,
    Ήρωας, την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια,
    μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
    της τέλειας Δόξας Του, ανασήκωσ' Τον στα χέρια,

    γιγάντιο φλάμπουρο, κι απάνω κι από μας
    που τον υμνούμε, με καρδιά αναμμένη,
    πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: "Ο Παλαμάς!",
    ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η Οικουμένη!

    Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένας λαός,
    σηκώνοντας τα μάτια του, τη βλέπει
    κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός,
    κι από ψηλά νεφέλη Δόξας Τόνε σκέπει...

    Ηχήστε, οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
    δονήστε σύγκορμη τη χώρα, πέρα ως πέρα...
    Βόγκα, Παιάνα! Οι σημαίες οι φοβερές,
    της Λευτεριάς, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!

    Καλημέρα σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.