Ο μεγαλύτερος εχθρός της Ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς είναι η ατολμία, η φοβικότητα και η παθητικότητα με την οποία, οι φορείς και τα συνδικαλιστικά της όργανα, αντιμετωπίζουν τη μεθοδευμένη λασπολογία και κατασυκοφάντηση από άλλους κλάδους, ιδιαίτερα δε από αυτούς που ευθύνονται για τη σημερινή κατάντια της Πατρίδας μας.
Κυριολεκτικά εκπλήσσομαι από την προκλητική αδιαφορία των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που απαρτίζουν τον κλάδο, από τους ελάχιστους επιχειρηματίες που απέμειναν στην Ελληνική ασφαλιστική αγορά μέχρι τον τελευταίο υποκωδικό του μικρότερου ασφαλιστικού πρακτορείου.
Διερωτώμαι πώς συνεχίζουν να ανέχονται να τους αποκαλούν κλέφτες, αφερέγγυους και απατεώνες, αυτοί που κατάστρεψαν την Ελλάδα και κατάντησαν τους Έλληνες επαίτες της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Το μεγαλύτερο δυστύχημα για την Ελληνική ασφαλιστική αγορά είναι σήμερα η δομή, η σύνθεση και η λειτουργία του συνδικαλιστικού της οργάνου. Της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (ΕΑΕΕ).
Ενός δοτού οργάνου που εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των Τραπεζικών και των Αλλοδαπών ασφαλιστικών ομίλων, για να συντηρούνται στην αγορά οι ζημιογόνες θυγατρικές και τα Ελληνικά υποκαταστήματά τους.
Ο σκοπός είναι γνωστός.
Να εξυπηρετούνται τα διαπλεκόμενα πολιτικά συμφέροντα των ανεπάγγελτων καταπατητών του κτιρίου της Βουλής των Ελλήνων (λέγονται και Βουλευτές) και τα διάφορα παραμάγαζα, με τα διεθνή ξεπλύματα και τις τακτοποιήσεις ισολογισμών μητρικών ομίλων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Και ταυτόχρονα να πλουτίζουν οι διάφοροι εκπρόσωποι τους, οι γνωστοί ψευτομάνατζερ, τα κομματόσκυλα και οι «golden κλέφτες» της ασφαλιστικής αγοράς.
Αυτοί που μόλις καταστρέψουν ή κατακλέψουν τη μία εταιρεία, προσλαμβάνονται με μεγαλύτερο μισθό και μπόνους στην επόμενη και που εναλλάσσονται και ανακυκλώνονται στις ηγεσίες των κρατικών και ιδιωτικών ασφαλιστικών ομίλων, μετά από τις εκλογές, ανάλογα με το κόμμα που αναλαμβάνει κάθε φορά την εργολαβία της σωτηρίας της Πατρίδας μας.
Και δυστυχώς, αυτοί είναι οι άνθρωποι ηγούνται σήμερα της ΕΑΕΕ και της ασφαλιστικής αγοράς, μαζί με τα σκουπίδια της ανακύκλωσης κάποιων συνταξιούχων υπαλλήλων του Δημοσίου, που επιδόθηκαν επί ολόκληρες δεκαετίες στο σαφάρι της εξαφάνισης κάθε Ελληνικής επιχειρηματικής πρωτοβουλίας στο χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης, προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των εντολέων τους, αυτών δηλαδή που τους προσέλαβαν στη συνέχεια, μετά τη συνταξιοδότησή τους, ως έμμισθους υπαλλήλους στην ΕΑΕΕ και στις διάφορες δήθεν μεγάλες εταιρείες του κλάδου, Ελληνικές και ξένες.
Πώς να μιλήσουν και να αντιδράσουν όλοι αυτοί οι άτολμοι υπαλληλίσκοι, οι διορισμένοι χαρτογιακάδες, που το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι το πότε θα έρθει η τελευταία ημέρα κάθε μήνα για να εισπράξουν τον παχυλό μισθό που δεν αξίζουν ;
Είναι πράγματι προκλητικός ο τρόπος με τον οποίο οι εκπρόσωποι του κλάδου συναινούν στην απαξίωσή του και αποδέχονται την κατασυκοφάντηση και τη λασπολογία με την οποία σπιλώνονται όλοι οι συμμετέχοντες στην ασφαλιστική αγορά. Επιχειρηματίες, υπάλληλοι και διαμεσολαβούντες.
Λες και ζούμε σε κάποια πρότυπη και ευνομούμενη κοινωνία, όπου όλοι οι υπόλοιποι κλάδοι της Εθνικής μας οικονομίας είναι καθαροί, διαφανείς, έντιμοι, συνεπείς, υγιείς και φερέγγυοι, και η μόνη αγορά που νοσεί είναι η ασφαλιστική.
Λες και δε ζούμε στη χώρα της SIEMENS, της αλόγιστης μίζας και του Χριστοφοράκου, του Παραδικαστικού, του Βατοπεδίου, των Δομημένων Ομολόγων, των πτωχευμένων ασφαλιστικών ταμείων, των greek statistics, του αλόγιστου Δημοσίου Χρέους και των Ελλειμμάτων, της Χρηματιστηριακής φούσκας, των προβληματικών ΔΕΚΟ, των μαϊμού συνταξιούχων, των αναπόγραφων δημοσίων υπαλλήλων, των νταβατζήδων των ΜΜΕ και των δημοσίων έργων, των μεγαλοφειλετών του ΙΚΑ και της Εφορίας, των κλεφτοπρομηθευτών του ΕΣΥ, των βαρόνων της κόκας, των επιδοτούμενων Τραπεζιτών, του αυθαίρετου Τραπεζικού Συστήματος και της συνολικής απαξίωσης του Πολιτικού Κόσμου.
Λες και μέσα σε όλη αυτή τη δυσωδία, τη σήψη και την αλητεία της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας, το πρώτο πράγμα που ενόχλησε την αισθητική και τον ψευτοκαθωσπρεπισμό του Θεματοφύλακα του Δημοσίου Συμφέροντος, ήταν ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες καθυστερούν την καταβολή των αποζημιώσεων και τις εξαγορές των συμβολαίων ζωής !
Και δεν του απαντάει κανείς του κ.ου Συνήγορου ότι, τουλάχιστον, οι ασφαλιστικές εταιρείες ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ. Έστω και με καθυστέρηση.
Μπορεί να κωλυσιεργούν, να έχουν προβλήματα ρευστότητας, όπως όλη η παγκόσμια οικονομία, αλλά τελικά ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ.
Όχι μόνο όταν λειτουργούν αλλά και αφού κλείσουν ή χρεοκοπήσουν !
Κυριολεκτικά εκπλήσσομαι από την προκλητική αδιαφορία των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που απαρτίζουν τον κλάδο, από τους ελάχιστους επιχειρηματίες που απέμειναν στην Ελληνική ασφαλιστική αγορά μέχρι τον τελευταίο υποκωδικό του μικρότερου ασφαλιστικού πρακτορείου.
Διερωτώμαι πώς συνεχίζουν να ανέχονται να τους αποκαλούν κλέφτες, αφερέγγυους και απατεώνες, αυτοί που κατάστρεψαν την Ελλάδα και κατάντησαν τους Έλληνες επαίτες της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Το μεγαλύτερο δυστύχημα για την Ελληνική ασφαλιστική αγορά είναι σήμερα η δομή, η σύνθεση και η λειτουργία του συνδικαλιστικού της οργάνου. Της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (ΕΑΕΕ).
Ενός δοτού οργάνου που εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των Τραπεζικών και των Αλλοδαπών ασφαλιστικών ομίλων, για να συντηρούνται στην αγορά οι ζημιογόνες θυγατρικές και τα Ελληνικά υποκαταστήματά τους.
Ο σκοπός είναι γνωστός.
Να εξυπηρετούνται τα διαπλεκόμενα πολιτικά συμφέροντα των ανεπάγγελτων καταπατητών του κτιρίου της Βουλής των Ελλήνων (λέγονται και Βουλευτές) και τα διάφορα παραμάγαζα, με τα διεθνή ξεπλύματα και τις τακτοποιήσεις ισολογισμών μητρικών ομίλων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Και ταυτόχρονα να πλουτίζουν οι διάφοροι εκπρόσωποι τους, οι γνωστοί ψευτομάνατζερ, τα κομματόσκυλα και οι «golden κλέφτες» της ασφαλιστικής αγοράς.
Αυτοί που μόλις καταστρέψουν ή κατακλέψουν τη μία εταιρεία, προσλαμβάνονται με μεγαλύτερο μισθό και μπόνους στην επόμενη και που εναλλάσσονται και ανακυκλώνονται στις ηγεσίες των κρατικών και ιδιωτικών ασφαλιστικών ομίλων, μετά από τις εκλογές, ανάλογα με το κόμμα που αναλαμβάνει κάθε φορά την εργολαβία της σωτηρίας της Πατρίδας μας.
Και δυστυχώς, αυτοί είναι οι άνθρωποι ηγούνται σήμερα της ΕΑΕΕ και της ασφαλιστικής αγοράς, μαζί με τα σκουπίδια της ανακύκλωσης κάποιων συνταξιούχων υπαλλήλων του Δημοσίου, που επιδόθηκαν επί ολόκληρες δεκαετίες στο σαφάρι της εξαφάνισης κάθε Ελληνικής επιχειρηματικής πρωτοβουλίας στο χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης, προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των εντολέων τους, αυτών δηλαδή που τους προσέλαβαν στη συνέχεια, μετά τη συνταξιοδότησή τους, ως έμμισθους υπαλλήλους στην ΕΑΕΕ και στις διάφορες δήθεν μεγάλες εταιρείες του κλάδου, Ελληνικές και ξένες.
Πώς να μιλήσουν και να αντιδράσουν όλοι αυτοί οι άτολμοι υπαλληλίσκοι, οι διορισμένοι χαρτογιακάδες, που το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι το πότε θα έρθει η τελευταία ημέρα κάθε μήνα για να εισπράξουν τον παχυλό μισθό που δεν αξίζουν ;
Είναι πράγματι προκλητικός ο τρόπος με τον οποίο οι εκπρόσωποι του κλάδου συναινούν στην απαξίωσή του και αποδέχονται την κατασυκοφάντηση και τη λασπολογία με την οποία σπιλώνονται όλοι οι συμμετέχοντες στην ασφαλιστική αγορά. Επιχειρηματίες, υπάλληλοι και διαμεσολαβούντες.
Λες και ζούμε σε κάποια πρότυπη και ευνομούμενη κοινωνία, όπου όλοι οι υπόλοιποι κλάδοι της Εθνικής μας οικονομίας είναι καθαροί, διαφανείς, έντιμοι, συνεπείς, υγιείς και φερέγγυοι, και η μόνη αγορά που νοσεί είναι η ασφαλιστική.
Λες και δε ζούμε στη χώρα της SIEMENS, της αλόγιστης μίζας και του Χριστοφοράκου, του Παραδικαστικού, του Βατοπεδίου, των Δομημένων Ομολόγων, των πτωχευμένων ασφαλιστικών ταμείων, των greek statistics, του αλόγιστου Δημοσίου Χρέους και των Ελλειμμάτων, της Χρηματιστηριακής φούσκας, των προβληματικών ΔΕΚΟ, των μαϊμού συνταξιούχων, των αναπόγραφων δημοσίων υπαλλήλων, των νταβατζήδων των ΜΜΕ και των δημοσίων έργων, των μεγαλοφειλετών του ΙΚΑ και της Εφορίας, των κλεφτοπρομηθευτών του ΕΣΥ, των βαρόνων της κόκας, των επιδοτούμενων Τραπεζιτών, του αυθαίρετου Τραπεζικού Συστήματος και της συνολικής απαξίωσης του Πολιτικού Κόσμου.
Λες και μέσα σε όλη αυτή τη δυσωδία, τη σήψη και την αλητεία της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας, το πρώτο πράγμα που ενόχλησε την αισθητική και τον ψευτοκαθωσπρεπισμό του Θεματοφύλακα του Δημοσίου Συμφέροντος, ήταν ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες καθυστερούν την καταβολή των αποζημιώσεων και τις εξαγορές των συμβολαίων ζωής !
Και δεν του απαντάει κανείς του κ.ου Συνήγορου ότι, τουλάχιστον, οι ασφαλιστικές εταιρείες ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ. Έστω και με καθυστέρηση.
Μπορεί να κωλυσιεργούν, να έχουν προβλήματα ρευστότητας, όπως όλη η παγκόσμια οικονομία, αλλά τελικά ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ.
Όχι μόνο όταν λειτουργούν αλλά και αφού κλείσουν ή χρεοκοπήσουν !
Χωρίς καμία κρατική ενίσχυση και χωρίς κανένα πακέτο στήριξης !
Και συντηρούν με τα πολλά ΔΙΣ των αποθεματικών τους τη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος.
Οι Τράπεζες, για να μη χρεοκοπήσουν, προσφεύγουν εδώ και τρία χρόνια σε συνεχή πακέτα στήριξης από όλες τις κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι Τράπεζες, για να μη χρεοκοπήσουν, προσφεύγουν εδώ και τρία χρόνια σε συνεχή πακέτα στήριξης από όλες τις κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην Ελλάδα πήραν ήδη 80 ΔΙΣ, για να διασώσουν τη φερεγγυότητα και την αξιοπιστία τους.
Πήραν μήπως κάποια ανάλογη βοήθεια στην Ελλάδα οι ασφαλιστικές ; Ασφαλώς ΟΧΙ !
Έχουμε ποτέ διερωτηθεί ποιος είναι άραγε ο λόγος της διακριτικής αυτής μεταχείρισης υπέρ του Τραπεζικού Συστήματος ;
Έχουμε μήπως διερωτηθεί γιατί το Ελληνικό Δημόσιο δεν εγγυάται με ειδικές εκδόσεις ομολόγων τα αποθεματικά κεφάλαια ή τη ρευστότητα των ασφαλιστικών εταιρειών ;
Έχουμε μήπως διερωτηθεί γιατί στην πρόσφατη κατάρρευση του Ομίλου ΑΣΠΙΣ, η Πολιτεία βρήκε τον τρόπο να διασώσει την Τράπεζα ενώ συνεχίζει, ακόμη και σήμερα, να αδιαφορεί προκλητικά για τις ασφαλιστικές του Ομίλου, τους εργαζόμενους, τους διαμεσολαβούντες, τους ασφαλισμένους και τους παθόντες ;
Έχουμε μήπως διερωτηθεί γιατί ενώ οι ασφαλιστικές εταιρείες πρέπει να είναι καθημερινά ενήμερες με τις υποχρεώσεις τους προς τους φορείς κύριας και επικουρικής ασφάλισης, στις Τράπεζες, με τις ρυθμίσεις για το λεγόμενο «Ασφαλιστικό των Τραπεζών» χαρίστηκαν προκλητικά από την Πολιτεία πολλά ΔΙΣ, για να μη βουλιάξουν από τα ανοίγματα των επικουρικών τους ταμείων ;
Έχουμε μήπως διερωτηθεί γιατί η πιθανή χρεοκοπία μιας Τράπεζας είναι στην ουσία μια αναίμακτη διαδικασία αφού, με ειδική νομοθετική ρύθμιση, έχει προβλεφθεί να μην υπάρχει υποχρέωση διασφάλισης του συνόλου των καταθέσεων (θεσμοθετημένο κανόνι) ενώ, στην περίπτωση χρεοκοπίας μιας ασφαλιστικής εταιρείας, η υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεων και ασφαλισμάτων διατηρείται ακέραιη στο 100% ;
Ακούω κάποιους να ζητωκραυγάζουν για τη νέα Εποπτική Αρχή που λειτουργεί πλέον υπό την αρμοδιότητα της Τράπεζας της Ελλάδος.
Κατάντησε ο κλάδος να θεωρεί ως επίτευγμα και την τυπική πλέον χειραγώγηση της ασφαλιστικής αγοράς από το Τραπεζικό Σύστημα.
Είναι άραγε η ΤΤΕ μια πραγματικά αξιόπιστη και ανεξάρτητη Εποπτική Αρχή ;
Ασφαλώς ΟΧΙ.
Γιατί αν ήταν, θα επόπτευε τουλάχιστον τις Τράπεζες μέλη της και δεν θα επέτρεπε να μην τηρείται ο πρόσφατος Νόμος για τις ρυθμίσεις των χρεών ιδιωτών και νοικοκυριών, θα εξασφάλιζε τη διοχέτευση της ρευστότητας των Κρατικών πακέτων στήριξης στην αγορά και την πραγματική οικονομία, θα ακύρωνε όλους τους καταχρηστικούς όρους των δανειακών συμβάσεων, θα καταργούσε τα τοκογλυφικά επιτόκια των πιστωτικών καρτών και των αναχρηματοδοτήσεων και, επί τέλους, θα υποχρέωνε τις Τράπεζες μέλη της να ασκήσουν τη δραστηριότητα για την οποία λαμβάνουν άδεια σύστασης και λειτουργίας, δηλαδή να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη και την πραγματική οικονομία, αντί να έχουν ως αποκλειστική σήμερα δραστηριότητα, τον τοκογλυφικό δανεισμό του Δημοσίου με spreads της τάξης του 3%.
Δεν θα επέτρεπε σε κάποιους μεγαλομετόχους των Τραπεζών μελών της και στους κάθε λογής διαπλεκόμενους να παίρνουν συνεχώς θαλασσοδάνεια, δεν θα επέτρεπε στα πολιτικά κόμματα να χρωστούν σήμερα 150 εκατομμύρια χωρίς καμία εμπράγματη εξασφάλιση, δεν θα επέτρεπε την προεξόφληση των επιχορηγήσεων των κομμάτων από τον Κρατικό Προϋπολογισμό μέχρι το 2016 και δεν θα επέτρεπε στους Κερδοσκόπους να κρατούν ανοικτές θέσεις στο short selling των Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου για διάστημα μεγαλύτερο των 3 ημερών.
Διερωτώμαι λοιπόν, η ΤΤΕ, αφού δεν μπορεί να εποπτεύσει ουσιαστικά και αποτελεσματικά τις Τράπεζες μέλη της, κρατικές και ιδιωτικές, Ελληνικές και αλλοδαπές, πως θα εποπτεύσει με αντικειμενικότητα την ασφαλιστική αγορά ;
Ή μήπως η εποπτεία της ασφαλιστικής αγοράς από την ΤΤΕ, θα είναι ο δούρειος ίππος και η τελευταία πράξη της άλωσης και της χειραγώγησής της από το Τραπεζικό Σύστημα ;
Πως θα διασφαλιστούν οι συγκρούσεις συμφερόντων, η αντικειμενικότητα της εποπτείας και η ισονομία μεταξύ τραπεζικών και μη τραπεζικών εποπτευομένων ασφαλιστικών εταιρειών ;
Ποιος θα μας πείσει ότι η ίδια εποπτική αρχή που χαρίζεται προκλητικά στη μητρική Τράπεζα, θα ασκήσει επιμελή και αντικειμενική εποπτεία στη θυγατρική ασφαλιστική της ;
Οι εναπομείναντες επιχειρηματίες της ασφαλιστικής αγοράς πρέπει να προβληματιστούν και να αντιδράσουν. Να καταλάβουν που πηγαίνει το πράγμα, να συνασπιστούν, να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να διαχωρίσουν τα συμφέροντα, τη θέση και τους στόχους τους, από αυτούς των διορισμένων υπαλλήλων που διοικούν την ΕΑΕΕ.
Να πάψουν να ανέχονται τη λάσπη και την κατασυκοφάντηση από τους βαρώνους των ΜΜΕ και τα παπαγαλάκια τους, αυτούς που ήταν στις λίστες των μισθοφόρων της SIEMENS, που κατάκλεψαν το Δημόσιο με τα υπερτιμολογημένα έργα τους, που εξαπάτησαν τους Έλληνες με τη φούσκα του Χρηματιστηρίου και το θαύμα των Ολυμπιακών Αγώνων, που γεμίσανε την αγορά με ψεύτικες επιταγές και εικονικά τιμολόγια και που χρωστάνε, ακόμη και σήμερα, στη μετά ΔΝΤ εποχή, δεκάδες ΔΙΣ στο ΙΚΑ και την Εφορία.
Να συνειδητοποιήσουν ότι ο καθένας τους μπορεί αύριο να γίνει ο επόμενος Παύλος Ψωμιάδης.
Γιατί ο Παράδεισος από την Κόλαση απέχουν ένα μόλις βήμα !
Οι καιροί είναι δύσκολοι και ύποπτοι.
Το σύστημα είναι σαν το βρυκόλακα. Για να επιβιώσει θέλει συνέχεια φρέσκο αίμα.
Πήραν μήπως κάποια ανάλογη βοήθεια στην Ελλάδα οι ασφαλιστικές ; Ασφαλώς ΟΧΙ !
Έχουμε ποτέ διερωτηθεί ποιος είναι άραγε ο λόγος της διακριτικής αυτής μεταχείρισης υπέρ του Τραπεζικού Συστήματος ;
Έχουμε μήπως διερωτηθεί γιατί το Ελληνικό Δημόσιο δεν εγγυάται με ειδικές εκδόσεις ομολόγων τα αποθεματικά κεφάλαια ή τη ρευστότητα των ασφαλιστικών εταιρειών ;
Έχουμε μήπως διερωτηθεί γιατί στην πρόσφατη κατάρρευση του Ομίλου ΑΣΠΙΣ, η Πολιτεία βρήκε τον τρόπο να διασώσει την Τράπεζα ενώ συνεχίζει, ακόμη και σήμερα, να αδιαφορεί προκλητικά για τις ασφαλιστικές του Ομίλου, τους εργαζόμενους, τους διαμεσολαβούντες, τους ασφαλισμένους και τους παθόντες ;
Έχουμε μήπως διερωτηθεί γιατί ενώ οι ασφαλιστικές εταιρείες πρέπει να είναι καθημερινά ενήμερες με τις υποχρεώσεις τους προς τους φορείς κύριας και επικουρικής ασφάλισης, στις Τράπεζες, με τις ρυθμίσεις για το λεγόμενο «Ασφαλιστικό των Τραπεζών» χαρίστηκαν προκλητικά από την Πολιτεία πολλά ΔΙΣ, για να μη βουλιάξουν από τα ανοίγματα των επικουρικών τους ταμείων ;
Έχουμε μήπως διερωτηθεί γιατί η πιθανή χρεοκοπία μιας Τράπεζας είναι στην ουσία μια αναίμακτη διαδικασία αφού, με ειδική νομοθετική ρύθμιση, έχει προβλεφθεί να μην υπάρχει υποχρέωση διασφάλισης του συνόλου των καταθέσεων (θεσμοθετημένο κανόνι) ενώ, στην περίπτωση χρεοκοπίας μιας ασφαλιστικής εταιρείας, η υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεων και ασφαλισμάτων διατηρείται ακέραιη στο 100% ;
Ακούω κάποιους να ζητωκραυγάζουν για τη νέα Εποπτική Αρχή που λειτουργεί πλέον υπό την αρμοδιότητα της Τράπεζας της Ελλάδος.
Κατάντησε ο κλάδος να θεωρεί ως επίτευγμα και την τυπική πλέον χειραγώγηση της ασφαλιστικής αγοράς από το Τραπεζικό Σύστημα.
Είναι άραγε η ΤΤΕ μια πραγματικά αξιόπιστη και ανεξάρτητη Εποπτική Αρχή ;
Ασφαλώς ΟΧΙ.
Γιατί αν ήταν, θα επόπτευε τουλάχιστον τις Τράπεζες μέλη της και δεν θα επέτρεπε να μην τηρείται ο πρόσφατος Νόμος για τις ρυθμίσεις των χρεών ιδιωτών και νοικοκυριών, θα εξασφάλιζε τη διοχέτευση της ρευστότητας των Κρατικών πακέτων στήριξης στην αγορά και την πραγματική οικονομία, θα ακύρωνε όλους τους καταχρηστικούς όρους των δανειακών συμβάσεων, θα καταργούσε τα τοκογλυφικά επιτόκια των πιστωτικών καρτών και των αναχρηματοδοτήσεων και, επί τέλους, θα υποχρέωνε τις Τράπεζες μέλη της να ασκήσουν τη δραστηριότητα για την οποία λαμβάνουν άδεια σύστασης και λειτουργίας, δηλαδή να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη και την πραγματική οικονομία, αντί να έχουν ως αποκλειστική σήμερα δραστηριότητα, τον τοκογλυφικό δανεισμό του Δημοσίου με spreads της τάξης του 3%.
Δεν θα επέτρεπε σε κάποιους μεγαλομετόχους των Τραπεζών μελών της και στους κάθε λογής διαπλεκόμενους να παίρνουν συνεχώς θαλασσοδάνεια, δεν θα επέτρεπε στα πολιτικά κόμματα να χρωστούν σήμερα 150 εκατομμύρια χωρίς καμία εμπράγματη εξασφάλιση, δεν θα επέτρεπε την προεξόφληση των επιχορηγήσεων των κομμάτων από τον Κρατικό Προϋπολογισμό μέχρι το 2016 και δεν θα επέτρεπε στους Κερδοσκόπους να κρατούν ανοικτές θέσεις στο short selling των Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου για διάστημα μεγαλύτερο των 3 ημερών.
Διερωτώμαι λοιπόν, η ΤΤΕ, αφού δεν μπορεί να εποπτεύσει ουσιαστικά και αποτελεσματικά τις Τράπεζες μέλη της, κρατικές και ιδιωτικές, Ελληνικές και αλλοδαπές, πως θα εποπτεύσει με αντικειμενικότητα την ασφαλιστική αγορά ;
Ή μήπως η εποπτεία της ασφαλιστικής αγοράς από την ΤΤΕ, θα είναι ο δούρειος ίππος και η τελευταία πράξη της άλωσης και της χειραγώγησής της από το Τραπεζικό Σύστημα ;
Πως θα διασφαλιστούν οι συγκρούσεις συμφερόντων, η αντικειμενικότητα της εποπτείας και η ισονομία μεταξύ τραπεζικών και μη τραπεζικών εποπτευομένων ασφαλιστικών εταιρειών ;
Ποιος θα μας πείσει ότι η ίδια εποπτική αρχή που χαρίζεται προκλητικά στη μητρική Τράπεζα, θα ασκήσει επιμελή και αντικειμενική εποπτεία στη θυγατρική ασφαλιστική της ;
Οι εναπομείναντες επιχειρηματίες της ασφαλιστικής αγοράς πρέπει να προβληματιστούν και να αντιδράσουν. Να καταλάβουν που πηγαίνει το πράγμα, να συνασπιστούν, να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να διαχωρίσουν τα συμφέροντα, τη θέση και τους στόχους τους, από αυτούς των διορισμένων υπαλλήλων που διοικούν την ΕΑΕΕ.
Να πάψουν να ανέχονται τη λάσπη και την κατασυκοφάντηση από τους βαρώνους των ΜΜΕ και τα παπαγαλάκια τους, αυτούς που ήταν στις λίστες των μισθοφόρων της SIEMENS, που κατάκλεψαν το Δημόσιο με τα υπερτιμολογημένα έργα τους, που εξαπάτησαν τους Έλληνες με τη φούσκα του Χρηματιστηρίου και το θαύμα των Ολυμπιακών Αγώνων, που γεμίσανε την αγορά με ψεύτικες επιταγές και εικονικά τιμολόγια και που χρωστάνε, ακόμη και σήμερα, στη μετά ΔΝΤ εποχή, δεκάδες ΔΙΣ στο ΙΚΑ και την Εφορία.
Να συνειδητοποιήσουν ότι ο καθένας τους μπορεί αύριο να γίνει ο επόμενος Παύλος Ψωμιάδης.
Γιατί ο Παράδεισος από την Κόλαση απέχουν ένα μόλις βήμα !
Οι καιροί είναι δύσκολοι και ύποπτοι.
Το σύστημα είναι σαν το βρυκόλακα. Για να επιβιώσει θέλει συνέχεια φρέσκο αίμα.
Όταν κάποτε ρούφηξε το δικό μου, δεν άντεξα επειδή έμεινα μόνος μου, αφού οι υπόλοιποι συνάδελφοί μου νόμισαν ότι δε θα ερχόταν ποτέ η σειρά τους και βολεύτηκαν με την προσωρινή παράταση της καταδίκης τους, την οποία είχαν την αφέλεια να εκλάβουν ως απονομή χάριτος.
Εύχομαι ο καινούργιος χρόνος να φέρει σε όλους υγεία και ευτυχία και στην ασφαλιστική αγορά να ανακτήσει τη χαμένη της αξιοπρέπεια.
Το οφείλει σε όλους τους ανθρώπους της.
Εύχομαι ο καινούργιος χρόνος να φέρει σε όλους υγεία και ευτυχία και στην ασφαλιστική αγορά να ανακτήσει τη χαμένη της αξιοπρέπεια.
Το οφείλει σε όλους τους ανθρώπους της.
Dr. Kiriakos Tobras
e mail : kyrotobras@yahoo.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.